De toerist uithangen - Reisverslag uit Táidong, Taiwan van Simeon en Rianne - WaarBenJij.nu De toerist uithangen - Reisverslag uit Táidong, Taiwan van Simeon en Rianne - WaarBenJij.nu

De toerist uithangen

Door: Simeon en Rianne

Blijf op de hoogte en volg Simeon en Rianne

26 Oktober 2016 | Taiwan, Táidong

Zo de laatste dagen in Taitung zitten erop. Onze tassen staan weer gepakt. Morgen checken we uit, nemen we de bus en zitten om 11.25 in de trein om weer zeven uur daar in te verblijven ;). We slapen nog een nachtje in Taipei en dan zit de reis er echt op.

Wat zijn de dagen snel gedaan maar het is heerlijk geweest. Zondag zeiden we tegen elkaar: ‘Best raar, nu zijn we dus verloofd, maar eigenlijk voelt het niet alsof er nu wat verandert is’. Ik denk als de plannen zich daadwerkelijk gaan ontwikkelen dat het dan echt gaat landen. De tijd samen is heerlijk en (meestal :p) kunnen we het prima met elkaar vinden.

Afgelopen dagen hebben we heerlijk de toerist uitgehangen. Maandag hadden we geen concrete plannen. De nacht daarvoor was namelijk (zeker voor Simeon) niet heel lang geweest. Hij had al vanaf 3.00u wakker gelegen wegens zijn plannetje. Dus we hebben het ontbijt laten lopen en heerlijk uitgebreid gebruncht bij een leuke bakker/eetplekje hier in de stad. Daarna zijn we gewoon de stad door gaan struinen. Maar eigenlijk bleek het best heel stil te zijn, niet zo heel veel toeristische straatjes of markten, maar gewoon zien hoe de mensen hier werken en leven is ook boeiend. De stad is nog redelijk groot dus we hebben ons er een paar uurtjes mee bezig gehouden en toen heerlijk een film gekeken in het hotel. Toen maar eens echte avonturistische plannen gemaakt, want blijkbaar moet je voor de echte bezienswaardigheden iets verderop zijn.

Zo gezegd, zo gedaan, wij dinsdag met de bus naar Zhiben. Dit is een dorpje die bekend staat om zijn hot Springs en we ontdekten dat ze daar een forest recreation area hebben. Na zo’n 50 min in de bus werden we gedropt op een berg. Uhm oké, en nu. Een paar minuten lopen vonden we inderdaad het park. Het was best heel warm, maar inmiddels weten we daar iets beter mee om te gaan: ‘veel water en een zweetlap mee’. Het park had verschillende paden en we hebben heerlijk door de jungle gestruind. Heldere beekjes, apen die om ons heen klommen en geheimzinnige paadjes die de berg op leiden’. Helaas konden we niet naar de top omdat een aantal toegangen waren afgesloten en ze druk bezig waren met restaureren. Maar goed we hadden heerlijk vooruitzicht op een voet massage, tenminste voetbadje aan het eind van onze tocht: niet dus! Het bad leeg! Dan maar op zoek naar de hot spring.

Dus wij uitstappen bij de halte: ‘Zhiben Hot Spring’. Behalve dat we een hotel zagen waar Simeon vier jaar geleden heeft geslapen met zijn ouders en Matthea was er nergens een aanwijzing te vinden waar die hotspring dan moest zijn... Nu begint het verhaal: Komt er een mevrouw op een scooter, spreekt geen Engels, ze denkt dat we overnachting zoeken. Met de vertaal-app konden we uitleggen dat we een hotspring zochten, haalt ze kaarten tevoorschijn, maar geen idee wat ze bedoelt. Vervolgens belt ze iemand die Engels spreekt, blijkt dat we bij haar kaarten kunnen kopen voor de hot spring, uhm, klinkt beetje raar en in verhouding tot onze eerdere ervaring met een hot spring best wat geld. Even beraadslaagd en toch besloten te accepteren maar dan eerst maar eens zien waar ze ons heen zou brengen voor we betalen. Inmiddels heeft ze nog een scooter geregeld en worden we al snel een eind verderop naar een luxe bad gebracht. We hebben ons er heerlijk 3 uur vermaakt en we bleken nog goedkopere kaarten te hebben dan de toegang eigenlijk was.

Vandaag hebben we de East Coast Line genomen, oftewel een buslijn die langs de oostkust rijdt en waar je op verschillende haltes kan uitstappen. De bus komt niet heel vaak langs, dus hadden een strak reisschema met drie doelen: ‘Xiaoyeliu, Amis Folk Center en Sanxiantal. De eerste was heel mooi maar de geweldige rots van het plaatje was daar niet te zien en de rotsformaties bleken niet zo uitgestrekt als we dachten. De tweede was geen mens te bekennen, leegstaande huizen, snikheet en veel mensen die aan het werk waren om te renoveren. De derde hadden we tijdtekort wegens de strakke bustijden.

Oké ik weet dat het niet zo positief klinkt, maar toch hebben we een erg leuke dag gehad. De rotsen die we namelijk zagen in Xiaoyeliu waren erg mooi, echt vakantiegevoel: ‘blauwe lucht, blauwe zee, mooie watertjes met kreeften en dergelijke. We hebben een heerlijk ijsje gegeten, kochten thee (dachten we, bleek bij thuiskomst iets heel anders) en vertrokken naar ons volgende reisdoel.
Amis Folk Center: erg bijzonder om te zien hoe die mensen leefden. De hutjes zijn relatief heerlijk cool en respect voor de mensen die ze gebouwd hebben. We ontdekten trampolines, waar het veel te warm voor was, maar prima konden dienen als hangmat en we kregen te horen dat het Visitors Center toch open was ondanks de donkere ramen en het feit dat we niemand zagen lopen. De ramen bleken namelijk geblindeerd en iedereen liep binnen. Helaas zaten we met het reisschema, want daar hadden we ons achteraf nog wel even kunnen vermaken. We hebben lachwekkende interactieve spellen gedaan. Je moest op een bepaald punt gaan staan en dan vervolgens je lichaam bewegen om zo mee te doen aan het spel wat op de muur werd geprojecteerd. Gelukkig won Simeon een keer en ik, zodat we allebei weer vrolijk de deur uitliepen.

Sanxiantal was denk wel echt het hoogtepunt. Veel te warm en we konden onze shirts praktisch uitwringen, maar wat een geweldige natuur. Lekker geklommen en gedaan. Helaas ontdekten we dat het verder lopen was dan we dachten en we hadden maar krap 2 uur wegens de bus. Dat zou de laatste keer zijn dat die naar Taitung terugging, dus we konden hem echt niet missen. Sanxiantal is een eiland wat door zee-erosie is ontstaan door wat het nu is. Een lange brug van bogen verbind het eiland met het vaste land en een echt toeristische trekpleister. Dat wil zeggen: ‘vele Chinezen, vele reisbussen en vele kraampjes met souvenirs.

Het duurde zo’n twee uur om weer naar huis te rijden. Allebei best moe, dus KFC bleek een prima eetlocatie. Eerst een douche want we roken echt niet al te best meer. Nu zitten we heerlijk op bed, ik schrijven en Simeon probeert de wereld te redden door een spelletje.

Slaap lekker alvast allemaal en tot snel!!


  • 26 Oktober 2016 - 18:47

    Papa / Jan:

    Goede reis met de boemel-door-Taiwan. Aan alle mooie dingen komt een eind :-)

  • 26 Oktober 2016 - 21:13

    Gerrit En Elly:

    Nog een fijne dag morgen en een goede terugreis gewenst. En dan weer wennen in Nederland en voor thuis heel veel te vertellen.

  • 26 Oktober 2016 - 21:49

    Pleun En Janneke:

    Goede terugreis toegewenst, we gaan het missen jullie verhalen en de mooie foto's uit die andere wereld.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Simeon en Rianne

Lieve mensen, Het duurt nog even maar dan zullen wij onze reis naar Taiwan beginnen, dit zal zijn op 3 oktober. Nu wij zo'n 1,5 jaar samen zijn werd het tijd voor Simeon om Rianne zijn geboorteland te laten zien. Daarnaast hopen wij praktisch hulp te kunnen bieden binnen het kindertehuis en zo iets terug te doen voor de zorg die zij Simeon hebben gegeven.

Actief sinds 26 Juni 2016
Verslag gelezen: 334
Totaal aantal bezoekers 10065

Voorgaande reizen:

03 Oktober 2016 - 29 Oktober 2016

Taiwan-adventure

Landen bezocht: